Enter postanowił iść na mecz koszykówki. Ja nie jestem fanem sportu, ale przekonała mnie perspektywa widoku facetów w gatkach biegających za piłką, chociaż widzę codziennie jednego faceta w gatkach biegającego po mieszkaniu z przytwierdzoną piłką do żeber.

Nigdy nie byÅ‚am na meczu…

Enter w drodze na mecz opowiedziaÅ‚ mi wszystko co powinnam wiedzieć. ByÅ‚o sympatycznie, trochÄ™ znajomych. Okrzyki, przekleÅ„stwa, wstawanie, narzekanie na sÄ™dziego, wysportowani mężczyźni, kawa… której mąż mi nie kupiÅ‚.

Siedzę sobie, obserwuję i nasłuchuję, co nie było łatwe z powodu tumultu i złego nagłośnienia. Na przeciwnych trybunach siedzieli wierni fani. Legioniści, a obok kibice z Pruszkowa. Słuchałam ich okrzyków i do moich uszu dobiegł tekst: na parterze! (tak krzyczeli kibice Pruszkowa). Zastanawiam się o co chodzi..

Pukam w ramie Entera i zawstydzona siÄ™ pytam:
– Dlaczego krzyczÄ… „Na parterze”?

Enter odpowiada:

– Jedni krzyczÄ… cześć i chwaÅ‚a, a drudzy bohaterom

PodsumowujÄ…c:

– Koszykarze Å‚adnie siÄ™ poruszali za piÅ‚eczkÄ….
– Mężu, wybacz mi gÅ‚uchotÄ™. A może jÄ… wykorzystuj?