Tak naprawdÄ™ nie zÅ‚oszczÄ™ siÄ™ już na nic, choć byÅ‚ taki czas, że wiadomoÅ›ci mnie denerwowaÅ‚y. ChciaÅ‚am schować pilota, ale szybko mi przeszÅ‚o, bo za dużo byÅ‚oby krzyku. A Enter uwielbia mieć w rÄ™ku pilota – jak nie siedzi przy komputerze, nie robi kupy lubi siÄ™ bawić pilotkiem i przerzucać bardzo wolno te wszystke kanaÅ‚y.

NastÄ™pny pomysÅ‚ to owiniÄ™cie telewizora gazetÄ… – ale jak wtedy mogÅ‚abym oglÄ…dać seriale? MusiaÅ‚am pogodzić siÄ™ z faktem, że wiadomoÅ›ci wieczorne oraz caÅ‚y ten kabaret polityczny bÄ™dzie drażniÅ‚ moje uszy i psuÅ‚ moje oczy.

Boję się, że nadejdzie dzień, w którym będziemy zmuszeni zawiesić na ścianach portrety wielkich przywódców naszego kraju. Zastanawiałam się nawet czy jestem legalna. Czy Maniek jest legalny. Bo go kupiłam, ale nie dostałam paragonu. Dałam psa Enterowi, ale on nie zapłacił podatku od darowizny, a przecież żyjemy w kraju, gdzie trupa w parku szuka się 5 dni i aresztuje ludzi za tłumaczenie seriali. Przez chwilę myślałam żeby przyszykować paczkę, kupić słoninę i zamrozić w lodówce na tzw. wszelki wypadek.

W kraju absurdu może i mój Generał znajdzie się na pierwszej stronie gazet, bo przecież nie lubi Rubika i nie chodzi do kościoła. Co najgorsze nie ma zawsze uprasowanego t-shirta, ma dostęp do internetu i być może ogląda zakazane strony.

WyÅ›liÅ‚am, że trzeba pić alkohol – wtedy Å‚atwiej przymyka siÄ™ oko na bzdury. Ale to Å‚atwa droga żeby zostać alkoholikiem – wiÄ™c odpada.

Postanowiłam żyć i myśleć na tydzień do przodu. Nieprzejmowanie się weszło mi w krew i nawet ciężko mi złościć się na Mańka, który pod moją nieobecność w domu na przywitanie drze na drobne kawałeczki trzy rolki papieru toaletowego. Krzyczę na niego bo muszę, ale później mówię:

– Drogi MaÅ„ku – ciesz siÄ™ z tego co masz i doceÅ„ to, bo jutro też możesz stać siÄ™ nielegalny…